عملکرد اصلی کلاچ خودرو این است که به تدریج درگیر موتور و انتقال، به طوری که برای اطمینان از شروع صاف از ماشین؛ به طور موقت قطع اتصال بین موتور و انتقال به تسهیل تغییر و کاهش تاثیر تغییر؛ می تواند نقش جداسازی را بازی کند و از بارگذاری بیش از حد انتقال و دیگر سیستم های انتقال جلوگیری کند و به این ترتیب نقش حفاظتی خاصی را ایفا کند.
کلاچ از چهار بخش تشکیل شده است: بخش فعال، بخش رانده شده، مکانیسم پرس و مکانیسم عملیاتی.
1. بخش فعال. بخش فعال شامل چرخ مگس، پوشش کلاچ، صفحه فشار و دیگر قسمت ها است. این قسمت به لنگ موتور متصل است. پوشش کلاچ و چرخ مگس توسط پیچ و مهره به هم متصل می شوند، و تور بین صفحه فشار و پوشش کلاچ توسط صفحات انتقال ۳ تا ۴ منتقل می شود.
2. بخش رانده شده است. بخش رانده شده از یک دیسک تک، دو یا چند رانده شده تشکیل شده است که قدرت را از بخش رانندگی به شفت ورودی انتقال از طریق اصطکاک منتقل می کند. دیسک رانده شده از سه قسمت اساسی تشکیل شده است: بدنه دیسک رانده شده، صفحه اصطکاک و هاب دیسک رانده شده. به منظور جلوگیری از طنین در جهت چرخشی و کاهش بار شوک در قطار درایو، بیشتر اتومبیل ها یک دمپر مارشی متصل به دیسک رانده شده کلاچ دارند.
3. مکانیزم فشار دادن. مکانیسم فشرده سازی عمدتاً از یک فنر کویل یا یک چشمه دیافراگم تشکیل شده است که با بخش فعال می چرخد. به پوشش کلاچ متکی است تا صفحه فشار را به چرخ مگس فشار دهد و در نتیجه صفحه رانده شده بین چرخ پرواز و بشقاب را فشرده کند. چشمه های کویل به دو نوع تقسیم می شوند: در جهت دور مرتب شده و در مرکز مرتب شده اند. کلاچ با چشمه استوانه ای یا مخروطی که در مرکز مرتب شده است، کلاچ فنر مرکزی نامیده می شود.
4 ، مکانیسم کنترل. مکانیسم عملیاتی کلاچ با پدال کلاچ در تاکسی آغاز می شود و با یاتاقان آزاد در کلاچ به پایان می رسد. کاری که انجام می دهد این است که قدرت انسان بر روی پدال ها را به رانش تبدیل کند که آستین جدایی را هل می دهد. می توان آن را به نوع مکانیکی، نوع هیدرولیک، نوع کمک قدرت، نوع سرو تقسیم کرد